Veel mensen hebben problemen met opstijgen.
Paarden staan vaak niet, niet goed of niet lang genoeg stil om veilig op te kunnen stappen.
Dat is vervelend, want je bevindt je in een behoorlijk kwetsbare positie als je half naast je paard hangt en hij besluit om alvast te vertrekken.
Het is belangrijk om te controleren of je zadel goed past en om uit te sluiten dat het paard last van zijn rug of ribben heeft. Paarden met bijv. kissing spines in het zadelgedeelte, drukken vaak hun rug weg bij het opstijgen, beginnen met een hoog gedragen hoofd weg te stappen en zijn duidelijk bang.
Soms is er sprake van angst zonder fysieke oorzaak. Dat kan door diverse dingen veroorzaakt zijn, bijvoorbeeld je paard is geschrokken van iets terwijl er net iemand aan het opstijgen was en heeft die twee dingen aan elkaar gekoppeld. Of een paard is bang omdat hij bij het zadelmak maken overdonderd is bij het opstappen en het dus gewoon niet goed begrijpt.
Ik kom ook paarden tegen die bang zijn voor de beweging omhoog van de voet van de ruiter of de ruiter zelf die omhoog komt.
Of paarden die het eng vinden dat ze je ineens "kwijt" zijn als je op hun rug zit.
Of paarden die het verschijnen van een rechterbeen naast zich heel spannend vinden.
En dan zijn er nog paarden die nooit geleerd hebben om netjes stil te blijven staan tijdens en na het opstijgen. En paarden die het grappig vinden om steeds een stapje opzij, of naar voren of naar achteren te doen zodat je er niet op kan komen. Vooral vanaf een krukje is dat knap lastig.
De oplossing voor het probleem met opstijgen is dus sterk afhankelijk van de oorzaak van het probleem. Je kunt oefenen tot je een ons weegt, maar als je zadel niet goed past of je paard heeft een fysiek probleem, zal het opstijgen echt niet beter gaan.
Bij paarden die angstig zijn door een nare ervaring kun je dmv training richting ontspanning en dmv desensibiliseren een hoop bereiken. Dit vergt wel enig geduld.
Paarden die gewoon nog moeten leren stilstaan, snappen dit vaak best snel zolang je heel consequent bent met eerst een helper erbij. Soms werkt het doen van grondwerk aan de hand heel goed, zodat het paard wat meer respect heeft voor zijn eigenaar. Als hij snapt dat de mens aangeeft wanneer hij zijn voeten mag bewegen heb je feitelijk een groot deel van het probleem opgelost.
Dit geldt ook voor de grapjassen die de stapjes opzij doen. Vaak moet je bij deze types het opstijgen op een iets andere manier benaderen en dan vergeten ze hun trucjes. Paarden zijn gewoontedieren en soms is het het slimste om die gewoonte te doorbreken en dan is je probleem ook weg. Het is soms even puzzelen wat dan het beste werkt, maar als je je paard eenmaal een andere gewoonte hebt aangeleerd zit die er ook gewoon goed in.
Kortom, bekijk je probleem eens rustig en als je hulp of advies nodig hebt, wacht daar dan niet te lang mee.
